Een guillotine

Het gevolg is dat de etalage eruit ziet als het lemmet van een mes. De deur lijkt, als je goed kijkt, op een guillotine. Het schuine mes hangt dreigend boven de deur, de klink lijkt geschapen om de veroordeelde er zijn/haar hoofd op te laten leggen, terwijl het onderste deel de mand uitbeeldt waar uiteindelijk het losse hoofd in komt te liggen. Het vloeroppervlak van de winkel zelf is eveneens in de vorm van een lemmet.

Soms wordt hij gehinderd bij zijn symbolische streven. De winkel van Christian Termaat (Kerkstraat 41) staat bijvoorbeeld op de Monumentenlijst. Hiet moest hij zich tot het interieur beperken. De toonbank loopt van smal naar breed. Voor de kleinere en grotere damesmaten in de lingerie. De kleedkamers zijn eveneens van ongelijke grootte. Van klein naar groot.

Van den Wildenberg werkte eveneens met de kleine winkel Jetty's Music Hall (Kerkstraat 59), gespecialiseerd in cd's. Eigenlijk was er van het smalle pandje niets te maken, tot de architect koos voor een ronde toegang. In het verlengde van de deur aan het eind van de lokaliteit met een rond plafond werd een grote cd aangebracht die het gehele interieur ineens bepaalde.

Een ander smal pand dat onder de handen van Van den Wildenberg kwam was het cafe Cordès aan de Parade, genoemd naar de 19e eeuwse fotograaf van die naam. De indruk van het smalle pand werd versterkt door de op badhokjes lijkende toiletten op de eerste verdieping te voorzien van horizontale zwarte en witte strepen. Een andere bar ontwierp Marius voor zijn broer Paul van den Wildenberg van het café De Wildenman op de hoek van de Korte en de Lange Putstraat. Deze bar werd gemaakt naar het profiel van de café-eigenaar, een vormalige wiskundeleraar, terwijl dit profiel eveneens op het plafond is te ontdekken. Aan de buitenzijde van het café is nog iets opmerkelijks te zien. Twee ramen die er in werkelijkheid niet zijn, maar slechts geschilderd. Het lijkt alsof de kroegbaas door de jalouziën naar buiten staat te kijken. Dat is schijn.