400. Venijn, Adrianus - de Oudendijck

Als vice-plebaan wordt meester Adriaen voor het eerst genoemd op 30 maart 1492. Magister Adrianus Venijn, presbiter, viceplebanus dicte ecclesie, werd toen door twee kerkmeesters van de St.Jan voorgedragen als nieuwe rector van het altaar van St.Bartholomeus en St.Catharina in de St.Jan. Hij werd vervolgens door deken en kapittel ook als rector aangesteld waarna zijn gevolmachtigde, meester Laurens Back, aan het altaar werd geïnstalleerd door notaris Symon de Couderborch (nr.225). Uit een processtuk van omstreeks 1500 blijkt dat zijn aanstelling, net als die van zijn voorganger meester Herman Pieck, plebaan van de St.Jan, te Rome werd aangevochten. Meester Adriaen bereikte echter een overeenkomst met zijn tegenstrever en behield zijn beneficie in ruil voor een lijfrente van 6 Rijnsgulden. In 1493/94 betaalde de O.L.V.-broederschap, waarvan meester Adriaen gezworen broeder was, 24 plakken aan her Adriaen Venijn, onsen capellaen, opdat hij de feestdag van Maria-Lichtmis van de kansel zou aflezen. Op 28 april 1494 werd heer Jan vander Goude, beneficiant van de St.Jan, gemachtigd om de cijnzen en pachten te innen van de drie capellani curati van de St.Jan, te weten meester Adriaen Venijn, heer Symon Peters Lemme [uit Dordrecht] en meester Jan vanden Hoevel. Magister Adrianus Venijn de Sciedammis, viceplebanus et beneficiatus huius ecclesie, overleed op 17 december 1496 en werd bij het St.Catharina-altaar in de St.Jan begraven. Zijn uitvaart werd op 24 december door de O.L.V.-broederschap verzorgd. 2)

In 1490 en 1495 treedt in het Bosch' protocol ook een Jan Peters Venijn vanden Oudendijck op. Hij was getrouwd met Katherijn, dochter van de Bossche verwer Henrick Sprengel van Gheel - die zich eerder ook Henrick van Sprengel Laureyns zoen noemde - en van Mariken Aert Wytmans. In 1490 was Henrick Sprengel inmiddels hertrouwd met Agnes Meynarts die in 1495 als zijn weduwe voorkomt. Henrick had bij Mariken behalve Katherijn nog twee andere kinderen: Henrick en frater Jacop. De laatste was in 1495 ongeprofest conventuaal van het Predikherenklooster in Utrecht. Op 16 september 1495 gingen beide broers met hun zwager een erfdeling aan van hun vaders goederen. Daarbij ontvingen ze het huis "die Ketel" met het aangrenzende erf en achterhuis en alle benodigdheden tot "die verwerye". Deze goederen lagen in de Verwerstraat en strekten zich achterwaarts uit tot aan de Dieze. Tevens ontvingen beide broers een daarnaast gelegen huis met erf en tuin, alsmede drie kamers in de Waterstraat bij de Loefsbrug. Aan hun zwager Jan werd een huis met erf in de Peperstraat toebedeeld, alsook een erfrente van 16 Rijnsgulden en een erfcijns van 12 Rijnsgulden. Jan Venijn overleed vóór 6 februari 1499 toen zijn weduwe Katherijn de helft van genoemde erfrente overdroeg aan Gerit Jan Mathijs soen. 3)