afb.
Het overlijden van Frans Sluijter kwam onverwacht, tijdens carnaval, normaal een van zijn hoogtepunten. Een herseninfarct was debet aan zijn dood. In 1985 starte Frans met de opleiding voor stadsgids bij Kring Vrienden. Hij gidste vaak en veel, het liefst voor Engelstalige groepen. Later specialiseerde hij zich in zijn Sint-Jan. De Sint-Jan was vele decennia zijn lust en zijn leven. Vrijwel elke dag was hij daar. Hij was een wandelende encyclopedie bij elk detail wist hij een verhaal te vertellen. En vertellen dat deed hij graag, onder andere ook als inleider van de Boschlogie III-module Mystiek van de Sint-Jan. Eerst een deel theorie, maar daarna met hem de kerk in. Het kon dan niet op, hij wist vrijwel alles. Hij schreef een boeiend boek over het grote orgel van de kathedraal. Ruim 25 jaar was Frans ook drie maanden per jaar bezig met de bouw van de kerststal. Op een keer nam hij enkele torengidsen van de Kring mee naar boven in de Sint-Jan zelf. Elk gangetje, elk trappetje, elke doorgang kende hij en liet hij zien. Tussen dak en plafond liepen we en zagen daar aan de zuidkant nog sporen van de brand van 1584. Hij wist het allemaal te vinden. Frans was lid van verdienste van de Kring. Hij werd in 2010 ook benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. We missen Frans, zeker als we in de Sint-Jan rondlopen. Zoals op zijn prentje terecht staat. Een groot Bosschenaar is heengegaan. | 22 |
2016 |
Wies van Leeuwen en Frans Sluijter (onderzoek)Het groot orgel van de Sint-JanskathedraalWBooks | Zwolle 2016 | ISBN 94-6258-163-0 |