221. Colenberch, Zebertus - de Boxtel

Kort daarna zal hij naar Den Bosch zijn verhuisd. In de zeventiende eeuw werd een oemptafschrift gemaakt van een extract dat door Gerard Prouninck genoempt van Deventer werd gemaakt van het testament dat wijlen Henrick Prouninck diemen noemt van Deventher, ridder van Jerusalem op 9 november 1514 in Den Bosch had gemaakt ten overstaan van notaris heer Erbert van Coellenberch, priester. Henrick van Deventher - de toevoeging "Prouninck" stamt vermoedelijk uit later tijd - gaf in dit testament onder meer opdracht tot de stichting van een gasthuis voor zes oude mannen: het Van-Deventhergasthuis. Op 22 juli 1517 verleenden domini et magistri Sebertus de Boxtel et Wynandus Pieckherinck, kanunniken van de St.Lebuinuskerk van Deventer, als executeurs-testamentair van heer Jan van Oeckel, kanunnik van Den Bosch en Deventer, hun toestemming aan de overdracht van een legaat door de deken van Cuijk. Meester Zebert zal toen als absent kanunnik van de St.Lebuinuskerk in Den Bosch hebben gewoond waar hij gezworen broeder was van de O.L.V.-broederschap en misschien ook beneficiant van de St.Jan. Op 3 september 1520 werd meester Zebert door de heer van Boxtel aan de aartsdiaken van Kempenland voorgedragen als kanunnik van Boxtel. De prebende was vrijgekomen door de dood van meester Alart Baliaert, deken van de St.Jan in Den Bosch en van de St.Petrus in Boxtel. In 1532 werd meester Zebert zelf door het St.Petruskapittel gekozen tot deken. In 1537 verwierf hij daarnaast nog het rectoraat van de kosterij van Geffen. Meester Zebert overleed in 1539 of 1540 en werd in de St.Petruskerk begraven. 2)

Op 7 augustus 1607 maakte heer en meester Jan Goossens, kanunnik van Boxtel, een testament waarin hij enkele aanvullingen maakte op stichtingen die eerder verordend waren in het testament van des testateurs heer oom, heer ende meester Sebert vanden Collenberch, deecken eertijts der voors. kercke. Uit meester Jan Goossens’ testament blijkt dat meester Zebert cijnzen had nagelaten ter financiering van de viering van het avondmaal op witte donderdag. Vier arme jongens uit Boxtel, die bonifanten werden genoemd en waarschijnlijk een beurs ontvingen uit de nalatenschap van meester Zebert, moesten zich op witte donderdag door de kerkgangers de voeten laten wassen. Meester Jan, die bij zijn heeroom begraven wilde worden, voegde daaraan nog de bepaling toe dat de bonifanten op de avond ervoor, tijdens de mis van acht uur, plaats dienden te nemen op de vier hoeken van meester Zeberts grafsteen om daar voor de zielerust van beide priesters te bidden. Als beloning kregen ze ieder twee el laken voor een tabbaard. 3)