afb.
De contrasten kunnen nauwelijks groter zijn. Zo vaar je bij een kleine waterscoutinggroep in Den Bosch. Als Zeeverkenner op de Ertveld Plas. En omdat je zo brutaal en attent bent om te reageren op een advertentie in de Waterkampioen zeil je zomaar op de Olympische Spelen. Immers de grote Roy Heiner, de man achter de advertentie, ziet wel iets in je. Het overkomt Peter Burggraaff. Het leven van Peter begint op 16-3-1971 in een flat aan de Pettelaarseweg. Zijn ouders zijn daar vanuit Rotterdam neergestreken. Vader Burggraaff speelt bij het Brabants Orkest; moeder werkt voor de stichting Spel- en Opvoedingsvoorlichting, het huidige K2. Het gezin verhuist al snel naar de Hambaken, waar Peter het eerste jaar lagere school meemaakt. "Daarna zijn we naar de Buskeshoeven in Rosmalen verhuisd. Mijn middelbare school was de Rijks Scholen Gemeenschap aan de Hekellaan in Den Bosch en vervolgens ben ik in Utrecht medische biologie gaan studeren" In zijn Bossche tijd is Burggraaff al lid van de Scouting Zeeverkenners op de Ertveld Plas, In Utrecht lijkt de Utrechtse Studentenzeilvereniging Histos hem wel wat voor zijn vrije tijd. "Wat zeilen, wat wedstrijden: ik deed het eigenlijk best aardig. En brutaal reageerde ik op een advertentie in De Waterkampioen. Roy Heiner vroeg daarin om bemanning voor zijn boot, waarmee hij in 1992 aan de Olympische Spelen wilde gaan deelnemen" Heiner is dan net terug van de Spelen van 1988 met een zevende plaats in de Finn-klasse. Ondanks zijn gebrek aan ervaring vindt Heiner het allemaal best grappig en voegt Burggraaff toe aan zijn 'selectie'. Dat betekent veel trainen en wedstrijdvaren in de Soling-klasse. De inspanningen worden niet voor niets gedaan. In 1991 komt het team Heiner, waarvan naast Burggraaff ook Han Bergsma deel uitmaakt, door de pré-olympics in Barcelona en kan zich gaan voorbereiden op de echte Spelen. | 74 |
"Een geweldige ervaring was dat. Briljant. Je bent pas 21 jaar, maar je weet dan al datje zoiets nooit meer meemaakt. Het is uniek om op zo'n evenement zoveel mensen te zien focussen op één doel. Dat het sportief gezien niet volgens verwachting ging verandert daar niets aan." Het trio komt in Barcelona niet verder dan een achttiende plaats. Na Barcelona valt het team snel uit elkaar. Roy gaat weer solo varen in de Finn-klasse en behaalt in 1996 olympisch brons. Burggraaff probeert het aanvankelijk samen met de gebroeders Postma uit Sneek nog in de Flying Dutchman-klasse, voordat ook hij de overstap maakt naar de eenmansboot. "Ik haalde net niet de selectie en heb toen een punt achter mijn zeilcarrière gezet. Snel afgestudeerd in 1996 en aan een normale carrière gaan werken." Normaal is in dit geval een baan bij Cap Gemini in Utrecht, trouwen en kinderen krijgen. Maar heel normaal verloopt het leven van de Burggraaffjes verder niet. In 2002 emigreren Peter, Sjouke en Niklas vanuit Utrecht naar Nieuw-Zeeland, niet bepaald om de hoek. Op zijn website burggraaff.net houdt Peter een dagboek bij. Op 17 okober 2002 blikt hij alvast vooruit. "In Auckland gaan we dan eerst twee weken nog zorgen dat ik een baan heb en we een leuk huis kunnen vinden. Daarna gaan we lekker op zomervakantie op het Zuider Eiland. Hopelijk kunnen we dan half januari aan het 'gewone' leventje in Auckland beginnen." Een baan vindt hij als Business Intelligence manager snel bij Farmers; een soort kruising tussen HEMA en Bijenkorf. De huizenjacht heeft wat meer voeten in aarde, maar ze vinden een prachtig huis in St. Heliers langs de kust. In 2003 wordt dochter Kristen geboren; het leven gaat zijn gangetje in Nieuw Zeeland. In 2008 verhuist de familie echter weer naar de andere kant van de wereld: Saltsjöbaden, een badplaats die Peter nog uit zijn zeiljaren kent. In Zweden komt hij terecht omdat hij aan de slag gaat bij het internationaal opererende BCG, The Boston Consulting Group. "Mijn kantoor zit officieel in Londen, maar eigenlijk werk ik overal op de wereld. We zullen ook niet eeuwig in Zweden blijven wonen, maar hebben nog geen duidelijke plannen voor de verre toekomst." In het kantoor in Stockholm heeft Burggraaff de Noordeuropese landen onder zijn hoede. Met de zeilwereld heeft hij nog nauwelijks echt contact. Zijn twee maatjes van Barcelona volgt hij alleen nog een beetje op afstand. Een goede vriendschap heeft hij nog wel met de zeilers, waarmee hij op echt grote boten aan wedstrijden deelnam. Volgens Burggraaff heeft hij aan zijn leven als topsporter ook later veel gehad. "Het is eigenlijk absoluut waanzinnig welke dingen je moet doen om de top te bereiken. Je weet dat het vaak lang kan duren om je doel te bereiken en leert om niet te snel iets op te geven. Dankzij het zeilen heb ik veel gereisd. Dat had ik in mijn opvoeding niet meegekregen, maar het is wel geweldig leuk. Ook om andere mensen en culturen te ontmoeten." Met Den Bosch heeft Burggraaff niets meer. Zijn ouders zijn naar Eindhoven verhuisd; zijn zus woont in Deventer. "Maar als ik vanaf Schiphol naar Eindhoven rijd kom ik altijd wel even langs Den Bosch." | 76 |
2012 |
Henk Mees en Piet LauwenPeter Burggraaff : Via een advertentie naar de Olympische SpelenOlympische sporen in 's-Hertogenbosch (2012) 74-76 |