De Jonas

Het op laatst beschrevene volgend huis heette de Jonas. Christiaan Coenen Hermanszoon verkocht het 18 December 1522

Genoemde Elisabeth Hermansdochter van Sambeeck was in 1622 reeds hertrouwd met Jor. Cornelis Schenck van Tontenburg; tijdens haar huwelijk met hem verkocht zij 29 December 1655 (Reg. n°. 409 f. 192) dit huis aan Johan Philipszn de Lelio, wiens afstammelingen zich noemden de Lelye. Waarschijnlijk richtte deze in dit huis eene bank van leening op of wel zette hij die daarin voort; in elk geval hield zijn zoon Philips de Lelye daarin eene zoodanige bank en heette bij diens leven dat huis dan ook de Banck van Leninge. Toen die zoon was komen te overlijden bleek het dat hij met die bank slechte zaken had gemaakt, tengevolge waarvan zijne weduwe Catharina van Nuenen 4), die ze in dit huis had voortgezet, alsmede hare deelgenooten in die bank, zijnde Anthonetta Glummer weduwe van Basilius de Buissonet 5) en Johan Bruyninx 6) in 1691 moesten accordeeren met de schuldeischers van die bank alsmede met de kinderen van Jan de Lelye, (zoon van Philips en Catharina van Nuenen

Johanna en Maria de Gruyter, gezusters en geestelijke dochters te den Bosch, dochters van Gerardus de Gruijter en Maria de Lelye, mitsgaders Hendricus Smits, ook wonende aldaar, als in huwelijk hebbende Gerardina de Lelye 8), zijnde zij universeele erfgenamen van Johanna de Lelye, die ook erfgename was van haren broeder Carel de Lelye, verkochten 13 October 1741 aan Andries Robberson dit huis, dat alstoen omschreven werd als: „een schoone en wel doortimmerde huysinge, hoff, stal en kamertje, staande en gelegen in de Verwerstraat, van outs genaemt de Jonas, aen de eene syde de erve van Matheus Caathoven en den volgende coop 9) aen de andere syde, streckende van de gemeene straet agterwaerts tot over de Diese, met een poort uytkomende in het Lombaertstraetje, den hoff en stal daar op syde, streckende met nog een kamertje tot een klijn huysie van de verkoopers in hetselve Lombaertstraetje, de poort van de stal daerin mede uytkomende,” zijnde het door Carel de Lelye geërfd van Jan Philip (Jan Philipszn?) de Lelye, den respectieven grootvader en vader van verkoopers 10). (Verkoopers hadden bij dezen verkoop bedongen: „dat de losse planken, tot de bank van leeninge gedient hebbende, door hen uit het voorschreven onroerend goed mochten genomen worden, alsmede de riggels, waarop die planken liggen). Deze verkoop is blijkbaar dadelijk ongedaan gemaakt, want denzelfden 13 October 1741 verkocht