In totaal had de Sint Pieter 12 halfronde ramen waardoor het licht naar binnen viel. Aan weerszijden van de zijbeuken waren er ieder vier, terwijl er in de smallere zijden van het priesterkoor aan iedere zijde een kleiner raam aanwezig was. Aan de zijde van de voorgevel waren nog twee halfronde vensters aanwezig waren, die alleen non-figuratief glaswerk hadden. Voorheen hadden alle ramen van de kerk helder glas. Op het eind van de 19e eeuw zijn de ramen van de zijbeuken van glas in lood voorzien. De meeste door het atelier van Stalins en Janssens uit Antwerpen naar ontwerp van H. Redig. Twee ramen waren vervaardigd in het atelier van Capronnier uit Brussel. In het parochiearchief bevindt zich een brief van Capronnier waarin hij zijn commentaar geeft op twee door hem geleverde ramen, nadat hij in gezelschap van architect Hezenmans in 1889 de ramen had geïnspecteerd. Beschrijvingen van de glas-in-loodramen:
‘IK BEN DE DEUR. INDIEN IEMAND DOOR MIJ TREEDT, ZAL HIJ VEILIG ZIJN.’ Op een interieurfoto uit 1906 is dit glas-in-loodraam nog niet aanwezig, het is wellicht van latere datum. | 50 |
Toine Janssen, Sint-Pieter, een verdwenen parochiekerk uit de Bossche binnenstad (2010) 55-56
P.C. Bloys van Treslong Prins, Genealogische en Heraldische Gedenkwaardigheden in en uit de Kerken der Provincie Noord-Brabant I (1924) 286-287
Aart Vos, 's-Hertogenbosch : De geschiedenis van een Brabantse stad 1629-1990 (1997) 226