afb.
Op 1 juli 1952 opende in Den Haag het miniatuurstadje 'Madurodam' zijn poorten. Het zou één van de Nederlandse top-attracties worden, waar jaarlijks ruim een miljoen bezoekers worden geteld. George Maduro, een jongen van Joodse afkomst, werd geboren in Curaçao. Hij was in de meidagen van 1940 betrokken bij de verdediging van Nederland tegen de Duitse aanvallers. Maduro was luitenant bij de Huzaren. Zijn optreden was toen heldhaftig. Ook na de capitulatie heeft hij zich gekeerd tegen de bezetters en was hij actief in het verzet. Daarom - en niet omdat hij Jood was - werd hij opgepakt en kwam hij terecht in Dachau, waar hij overleed.
Maduro's welgestelde ouders wensten na de beëindiging van de oorlog ergens een herdenkingsteken op te richten ter herinnering aan hun verleden zoon. Deze George was inmiddels postuum onderscheiden met de militaire Willemsorde, ridder vierde klasse. In plaats van de oprichting van een 'gewoon' monument, werd gewezen op een andere mogelijkheid: het schenken van een soort miniatuur-Nederland. Een stadje of een dorpje met een kasteel en een aantal belangrijke gebouwen. Architect Bauma kreeg de opdracht dit idee uit te werken. Het idee sloeg aan en de gemeente Den Haag gaf de benodigde grond in erfpacht. Op 1 juli 1952 gingen de stadspoorten open.
Madurodam kreeg belangstelling van velen, getuige de bezoekcijfers en ook blijkens de medewerking van velen bij de verdere uitbouw van dit stadje. Veel bedrijven schonken gebouwen of andere voorwerpen aan Madurodam. Eén van de top-attracties is momenteel de Bossche Sint-Janskathedraal, die er in het klein te bewonderen is. Maar er staat nog een Bosch' gebouw.
Wat is een stadje zonder kazerne?, zo vroeg het ministerie van oorlog, zoals het departement toen heette, zich af. Er moest een dergelijk gebouw komen. Als voorbeeld werd de Bossche Willem I-kazerne gekozen. Daar zat toen de Genie in, die ook voor de vervaardiging van het kleine militaire gebouw zorg droeg.
Kort voor de Tweede Wereldoorlog waren legerwetten gewijzigd. Dat betekende onder meer, dat er nieuwe kazernes gebouwd moesten worden. In 1939, toen Nederland al gemobiliseerd was, werd de eerste steen gelegd voor de Koning Willem I-kazerne aan de weg naar Vlijmen. Daar zou een regiment houwitsers gehuisvest worden. Maar door het uitbreken van de oorlog is het er niet van gekomen. Na de Tweede Wereldoorlog zat er de Genie, die momenteel in Vught gehuisvest is, in de Lunettenkazerne. Het regiment Van Heutz bewoont nu de Koning Willem I-kazerne.
De miniatuurkazerne heeft niet dezelfde naam als zijn grotere voorganger. In Den Haag heet hij de George J.L. Madurokazerne, naar de man aan wie het stadje zijn naam ontleent. Vóór de George J.L. Madurokazerne defileren permanent militaire voertuigen. Het zijn de meest moderne voertuigen van de Genie. Want de Genie had Madurodam niet alleen de kazerne aangeboden, maar beloofde tevens dat daar steeds het modernste wagenpark aanwezig zou zijn.
De Stichting Madurodam maakt jaarlijks winst. Deze winst wordt uitgekeerd aan instellingen op charitatief gebied. Op die manier is het een levend monument voor George Maduro. En dat was ook de wens van zijn ouders.
|
1984 |
Henny MolhuysenOe gotte kèk daor : KazerneBrabants Dagblad donderdag 26 juli 1984 |