114 en 115. Boxmeer

Sint-Petruskerk, Boxmeer.

Ihesus, 1448
Dm: 68,9 cm
Hm: 74 cm
Gw: 210 kg
O.r.nr. 6 M 3, I

Gieter: onbekend (toeschrijving Jan van Venlo I)

Het is niet bekend wie de opdrachtgever van de twee klokken uit 1448 is, ofschoon het aannemelijk lijkt dat de toenmalige heer van Boxmeer hiervoor verantwoordelijk was. Hoewel op de Ihesusklok geen gietersnaam staat, is uit jaartal, vorm en uitvoering af te leiden dat Jan van Venlo, de gieter van de Petrusklok, ook deze goot. De Ihesusklok is iets minder groot en zonder decoraties. Het opschrift is wijd uiteen-geplaatst en vangt aan met een ankerkruis; de naam en gedeeltes van het jaartal worden van elkaar gescheiden door dubbele punten. De belangrijkste en grootste klok, de Petrus, is rijk versierd met een hangend fries onder de letterrand, kenmerkend voor werk van Jan van Venlo. De versiering komt in hoge mate overeen met de friezen (h. 70 mm) op de Mariaklokken van Asten (1447, cat. 15) en Geertruidenberg (1447, cat. 119). Ook in Lottum (1449), Straelen (1469) en op klokken in het voormalige hertogdom Gulik komt dit hangend fries voor.
Naast de overeenkomsten zijn er evenwel ook verschillen in deze klokken. In het jaartal heeft de X van de Petrus een horizontaal vlak dat de twee benen doorsnijdt, de naar rechtsgekeerde schreef van de L is afwijkend van die in Asten, evenals de vier C’s van het honderdtal die in Boxmeer aan de onderkant minder groot zijn dan elders. De dubbele punt – als woordscheiding – is totaal anders uitgevoerd en is op de Petrusklok slechts een ronde ‘draad’. Het meest opvallende verschil echter is het ontbreken van dierfiguren.
Hier komen geen leeuw of hert voor, geen Lam Gods met kruisvaan, zelfs geen rozet of fleur de lis. Daarentegen is de letterrand op de Petrusklok opgevuld met een liggende bladrank. Beginnend vanuit een leliekruis bewegen golvende ranken met bladeren en kleine druifjes naar een onduidelijke bladvorm.
De gotische minuskels zijn, zowel op de Petrus- als op de Ihesusklok, aan boven- en onderzijde tussen twee sierringen geplaatst; zij worden voorafgegaan door ankerkruisjes.
Bron:
Nationaal Beiaardmuseum, Asten.