29. Rederijkersinsigne

Het blazoen bleef niet bewaard, maar wel een afbeelding ervan in een druk uit 1561 naar tekeningen van Frans Floris. De verbeelding van het devies op het blazoen van 1542 is sterk verwant aan de voorstelling op het bewaard gebleven zilveren insigne van Moyses-Bosch, dat bovendien onder de voorstelling van Mozes die voor de brandende braamstruik zit, ook weer de woorden 'IN VIERICHEYT GROEYENDE' toont. De voorstelling is gevat in een ruitvormige lijst, die is opgebouwd uit renaissancistische versieringsmotieven-rolwerk, ranken, tegen de linker- en rechterhoek mannenfiguren-in de trant van bijvoorbeeld de in Antwerpen werkzame Bosschenaar Cornelis Bos (vergelijk cat. 185). Het is dan ook meer dan waarschijnlijk dat dit insigne werd ontworpen en vervaardigd voor het landjuweel van 1542, en wellicht werd het ook later nog door de leden van Moyses-Bosch als onderscheidingsteken gedragen. Ook het blazoen uit 1542 werd later nog gebruikt, en wel op het landjuweel van 1561 te Antwerpen, waar de Bossche rederijkers een eerste prijs behaalden. Het nieuw ontworpen blazoen van 1561 werd niet meer vergezeld van de genoemde spreuk en was voorzien van een andere versie van dezelfde voorstelling, namelijk Mozes die neergeknield voor de brandendestruik zijn sandaal losmaakt (vergelijk cat. 30).³

Het dunne, met behulp van een stempel geslagen insigne is niet gemerkt, wat dikwijls het geval is bij dergelijk klein en licht zilverwerk. Het zal vermoedelijk wel te 's-Hertogenbosch zijn gemaakt; de techniek van het stempelsnijden was uiteraard bekend en korte tijd later vervaardigde Erasmus van Houwelingen, overigens zelflid van de rederijkerskamer Moyses-Bosch,⁴ soortgelijke stempels om het insigne van de Lieve Vrouwe Broederschap sneller en goedkoper te kunnen vervaardigen. Ook stilistisch waren de edelsmeden te 's-Hertogenbosch omstreeks 1540 ruimschoots in staat een dergelijk ontwerp te leveren.⁵ Voor zover bekend, is van het insigne van Moyses-Bosch geen enkel ander exemplaar bewaard gebleven.