Janus en Bet

In de nabijheid van De Moriaan, waar Hoge Steenweg en Markt samenkomen, staat een beeldje dat duidelijk een pratende man en vrouw voorstelt. Op de sokkel staat te lezen: „Aan Henk Teulings, unne Bosschenaar”. En Bosschenaar wàs Henk Teulings, in hart en nieren. Hij schijnt ooit gezegd te hebben: „Ge kunt unne Bosschenaar buite de stad nog zo'n goeie baan geve en nog zo'n goei leve... diep in zijn hart zal ie altijd nor den Bosch blijve hunkere.”

Deze liefde voor 's-Hertogenbosch kwam ook tot uiting in de stukjes die hij, ongeveer vijftien jaar lang, iedere week in De Bossche Omroep schreef: Ut gebèt van Janus en Bet (Hij bedoelde niet bidden, maar het ouwebetten). Het was echter geen kritiekloze liefde, want door middel van de figuren Janus en Bet kon hij het stadsgebeuren flink op de korrel nemen, echter altijd wel met een gevoel voor humor. Janus en Bet spraken geen algemeen beschaafd Nederlands, maar het zogenaamde middenstands-Bossche-dialekt, dat door Henk Teulings op deze manier is vastgelegd.

Henk Teulings, die van 1947 tot en met 1966 Peer van den Muggenheuvel, burgemeester van Oeteldonk, is geweest, stierf in september 1982.

Al vrij spoedig na zijn dood besloot een comité onder voorzitterschap van Gé Rovers pogingen te doen om een monumentje op te richten, om de herinnering aan Henk Teulings levend te houden. De beeldhouwster zuster Jesualda Kwanten uit Tilburg werd benaderd om een ontwerp te maken . Enige tijd daarvoor had zij in opdracht van de carnavalsvereniging De Oetels een oetel gemaakt voor het Provinciehuis. Als onderwerp voor het monumentje nam zij de twee figuren waar Teulings zo bekend door is geworden: Janus en Bet. Op 22 maart 1974 werd het beeldje onthuld in aanwezigheid ondermeer van mevrouw Teulings en andere familieleden. Daarna werd het overgedragen aan het Bossche gemeentebestuur.

Zo staan ze er nog steeds. Janus en Bet, de hand in de zij, te ouwebetten over de gebeurtenissen in de stad en soms terugblikkend op het verleden; op de plaats waar vroeger toen De Pijp De Pijp nog was, talloze Bosschenaren samenkwamen om het nieuws van de dag te bespreken.