Bossche Encyclopedie | Archeologisch monument Mesolithische vindplaats Vlijmenseweg

Archeologisch monument Mesolithische vindplaats Vlijmenseweg

monumentcode: SOM1021
datum aanwijzing: 30 november 2021
status: beschermd

Mesolithische vindplaats Vlijmenseweg

Om de landschappelijke setting en aard, omvang, diepteligging, datering en kwaliteit van deze site(s) in kaart te brengen is in 2021 een verkennend, karterend en waarderend booronderzoek uitgevoerd op het (hoger gelegen) terrein aan de Vlijmenseweg.

Het verkennend booronderzoek (50 boringen) had als doel de ligging van de natuurlijke verhoging in landschappelijk opzicht goed in kaart te brengen. Er zijn vier boorraaien gezet in een radiaal patroon vanaf het hart van de landschappelijke verhoging naar de flanken;
Het karterend booronderzoek (43 boringen) had als doel vuursteenconcentraties in kaart te brengen;
Het waarderend booronderzoek (105 boringen) had als doel om deze concentraties te waarderen.

Daarnaast is met de vinder van de twee bekende vuursteenconcentraties, dhr. H. Brummer, uitvoerig overleg in het veld geweest, waarin hij de exacte vindplaatslocaties heeft aangewezen. Deze zijn digitaal ingemeten.
Normaliter zouden de boorprofielen in de lagere gebiedsdelen een fining upwards vertonen, waarbij het dekzand geleidelijk overgaat in kleiige en venige afzettingen. Echter in veel boringen in is zand boven op klei of (neolithisch) veen aangetroffen. Deze geomorfogenese opbouw wijkt sterk af van een ‘normale’ situatie. De klei zou kunnen zijn afgezet tijdens overstromingen van de Maas, maar op landschappelijke kaarten worden hier geen gegevens over vermeld. Op de geologische kaart is wél een grote inbraak gerelateerd aan de St. Elisabethsvloed(en) (1404-1421) zichtbaar. Dit zou de afwijkende bodemopbouw en de afzetting van het zand kunnen verklaren. Het is niet aannemelijk dat deze bodemopbouw is gevormd onder invloed van menselijke activiteiten vanaf de 15e eeuw. Aanwijzingen voor grootschalig grondverzet zoals ophoging of egalisatie zijn niet aangetroffen. De aanleg van bijvoorbeeld rabatten en greppels is te kleinschalig om de bodemopbouw in het hele onderzochte gebied te verklaren.
De bodem in het plangebied bestaat uit een veldpodzol die zich in het duinzand heeft gevormd. Deze bodem is overwegend grotendeels intact, waarbij veelal de A-, E- en B-horizonten bewaard zijn. Daarbij valt op dat de bodem het meest intact is in de laagste gebiedsdelen, en dat de bodem op de top van het duin vaak is geroerd tot in de B-horizont.
Meestal is dit 25-35 cm -Mv, maar buiten de top van het duin is het zand afgedekt met fluviatiele sedimenten die een pakket tot wel ruim 90 cm dik vormen. Moerige en/of venige lagen zijn dan ook alleen aangetroffen in deze laagste gebiedsdelen. Het gaat dan om kleiige komafzettingen en zwak kleiige en (sterk) zandige oeverafzettingen.

Erfgoed 's-Hertogenbosch

Opgravingen
Vondsten

Code

Omschrijving

Rapport

Link

Code

Omschrijving

Rapport

Link

K. van den Oord, B. Opzeeland en A. Treijtel, 2008, De Moerputtenbrug, een cultuurhistorisch

monument in een natuurlijke omgeving tussen ’s-Hertogenbosch en Heusden, 's-Hertogenbosch

Dijk, X.C.C. van, 2021. Evaluatie- en selectierapport, Archeologisch vooronderzoek: een booronderzoek aan de Vlijmenseweg te ’s-Hertogenbosch, gemeente 's-Hertogenbosch (RAAP) Weesp

n: vermelding in een voetnoot

Bossche Encyclopedie |

Archeologisch monument Mesolithische vindplaats Vlijmenseweg

monumentcode: SOM1021 datum aanwijzing: 30 november 2021 status: beschermd

Mesolithische vindplaats Vlijmenseweg

n: vermelding in een voetnoot

Op deze pagina

monumentcode: SOM1021
datum aanwijzing: 30 november 2021
status: beschermd